مرجع تخصصی آنتی اسکالانت

سختی گیر اتوماتیک
سختی گیر اتوماتیک یکی از انواع سختی گیر رزینی می باشد.  در تمامی سیستم های سختی گیر رزینی واجب است که به صورت دوره ای رزین شسته شود و شستشوی معکوس (back wash) صورت گیرد تا از رسوب مواد معدنی سخت جلوگیری گردد. در سختی گیر رزینی اتوماتیک عملیات احیاء با استفاده از شیر تمام اتوماتیک و بدون نیاز به اپراتور، بر مبنای سیستم تنظیم جریانی یا زمانی به صورت خودکار انجام می پذیرد.

همانطور که از اسم این دستگاه مشخص است تمامی مراحل کارکرد دستگاه به صورت اتوماتیک می باشد. به همین دلیل  اپراتوری آسانتری در مقایسه با نوع نیمه اتوماتیک دارد. معمولاً در جاهایی که مشکل کاربری برای نگهداری سختی گیر وجود دارد از نوع اتوماتیک آن استفاده می کنند.

مدل اتوماتیک در کنار امتیازهای مثبتی که دارد دارای برخی از عیب ها نیز می باشد. از جمله این نکات منفی می توان به آسیب پذیر بودن آن در مقایسه با نوع نیمه اتوماتیک آن اشاره کر. علاوه بر این میزان سطح فیلتراسیون در نوع نیمه اتوماتیک بیشتر از مدل های تمام اتوماتیک می باشد.

در سختی گیر رزینی اتوماتیک اغلب از شیر چندراهه مخازن FRP استفاده می شود. این شیرها دارای ۵ حالت عملکرد بوده و علاوه بر سه حالت سرویس، شستشوی معکوس و احیاء هستند. همچنین می توان حالت پرکن تانک، نمک و سیکل شستشوی کند و تند را نیز انتخاب کرد. در مدل دستی این شیرها تنظیمات از پیش تعیین شده مراحل سرویس و شستشوی معکوس و احیاء را انجام می دهد.

دستگاه های سختی گیر رزینی اتوماتیک به شکل استوانه های فلزی یا فایبرگلاس ساخته میشوند. داخل این مخازن با دانه های رزین پر میشود  و سطح داخلی آن با رنگ اپوکسی پوشش داده می شود. این پوشش باعث میشود تا از خوردگی مخازن جلوگیری و طول عمر دستگاه افزایش یابد.

سختی گیر رزینی نیمه اتوماتیک
سختی گیر رزینی نیمه اتوماتیک در اصل همان دستگاه سختی گیر با شیر سلو ولو نیمه اتوماتیک می باشد. در واقع منظور از نیمه اتوماتیک بودن آن غیر قابل برنامه ریزی بودن حالت کارکرد و حالت مکش آب نمک می باشد. در این سیستم آب به وسیله یک انژکتور از درون مخزن آماده سازی نمک مکش می شود. در نتیجه مانند سختی گیرهای تمام اتوماتیک قابلیت برنامه ریزی را ندارند.

قیمت سختی گیرهای های نیمه اتوماتیک نیز در مقایسه با نوع اتوماتیک متفاوت است. این اختلاف قیمت بابت شیر سلو ولو می باشد. این اختلاف قیمت در مقایسه با شیرهای تمام اتوماتیک قابل توجه است.

در نهایت باید گفت قیمت سختی گیر رزینی نیمه اتوماتیک ارزانتر از نوع تمام اتوماتیک آن می باشد. کارکرد با این نوع از سختی گیر ها از نظر راهبری به نسبت نوع تمام اتوماتیک آنها کمی زمان بیشتری می برد.

لزوم استفاده از سختی گیر آب
عموما آب های مورد استفاده در فرآیندهای صنعتی دارای سختی می باشد. تعبیری که در عموم از سختی آب می شود به قابلیت رسوب پذیری املاح آب گفته شده که این باور اشتباهی است. سختی گیر دستگاهی است که سختی آب را به صفر میرساند. در حالت کلی برای معرفی فاکتور های سختی آب عباراتی از قبیل TDSوEC وTH و… استفاده می شود. برای بهتر فهمیدن عملکرد این دستگاه لازم است که ابتدا این پارامتر ها معرفی شود و سپس نحوه عملکرد سیستم مورد بررسی قرار گیرد.

هنگامی که آب های سخت حرارت داده می شوند تشکیل رسوب خیلی سریع تر انجام می گیرد که مشکلات زیادی را در بویلرها و مبدل های حرارتی به وجود می آورند. به طوری که یک لایه رسوب به قطر یک میلیمتر بر روی سطوح گرم کننده یک آب گرم کن بصورت عایق حرارتی عمل کرده و در نتیجه تقریباً %10 افزایش هزینه به وجود خواهد آمد. عدم رسوب زدایی و تشکیل رسوب در جداره دستگاه ها باعث آسیب های فراوانی به تأسیسات حرارتی و برودتی می شود که مهم ترین آنها کاهش بازدهی مبدل ها و در نتیجه افزایش دور ریز انرژی راهبری است.

تماس آب با ترکیبات آهکی موجود در زمین باعث ورود عوامل سختی در آبها می گردد. لازم به ذکر است آبهای زیرزمینی از سختی زیادتری نسبت به آب های سطحی برخوردارند. سختی آب، عملا شاخص میزان فعل و انفعال آب با مواد شوینده است و برای شستشو با آب های سخت تر به مواد شوینده بیشتری نیاز است. سختی آب به مجموعه املاح کلسیم و منیزیم موجود در آب بر حسب میلیگرم بر لیتر کربنات کلسیم اطلاق میشود.

پارامتر های مهم طراحی دستگاه تصفیه آب
دبی گردش آب
میزان سختی آب خام ورودی (TH)
ساعت بین دو بکواش
پارامتر های اندازه گیری سختی آب
TDS (total dissolved solids): منظور از TDS مجموع تمام یون های موجود در آب می باشد. به طور کلی تمام ناخالصی های جامد محلول در آب می باشد. واحد اندازه گیری آن میلی گیرم در لیتر یا PPM می باشد.

EC: قابلیت هدایت و کانداکتیویته آب را نشان می دهد و این پارامتر نشان دهنده قابلیت عبور جریان الکتریسیته از آب است که این خود تابعی از قدرت یونی آب می باشد و واحد اندازه گیری آن میکرو زیمنس بر سانتی متر یا میکرو مو بر سانتی متر می باشد.
TDS = 0.5 EC

این پارامتر که مهمترین پارامتر در محاسبات ظرفیت سختی گیر محسوب می شود بیانگر میزان غلظت یون های کلسیم و منیزیم موجود در آب می باشد که عامل اصلی رسوب گذاری در تجهیزات می باشد. واحد اندازه گیری سختی کل آب ppm میباشد.