مرجع تخصصی آنتی اسکالانت

اما به طور کلی سختی آب را می‌‌توان به دو بخش موقت یا دائم طبقه بندی نمود:

سختی موقت آب (سختی کربناتی) : در حقیقت املاح بی‌کربنات کلسیم و منیزیم است که در اثر حرارت دادن از حالت محلول به صورت غیر محلول و در نتیجه به رسوب تبدیل می‌‌شود.
سختی دائم (غیر کربناتی): املاح سولفات، کلراید، نیترات و غیره با کلسیم و منیزیم است که در اثر حرارت دادن رسوب نمی‌کند.
واحد سختی آب در برخی کشورها بصورت زیر است:

1. فرانسه: هر واحد سختی برابر است با یک گرم گربنات کلسیم در 100 لیتر آب (10 میلی‌گرم در لیتر).
2. انگلیس: برابر است با یک گرم کربنات کلسیم در 70 لیتر آب (14.3 میلی‌گرم در لیترGrain ).
3. ایران و آمریکا: برابر است با یک گرم کربنات کلسیم در 100 لیتر آب (1 میلی‌گرم در لیتر ppm).
4. آلمان: عبارتست از معادل یک گرم کربنات کلسیم در 56 لیتر آب (17.8 میلی‌گرم در لیتر).

دسته بندی آب بر حسب سختی
آب خیلی نرم : دارای سختی کل بین 0 تا 75.
آب نسبتا سخت : دارای سختی کل 75 تا 150.
آب سخت : دارای سختی کل 150 تا 300.
آب خیلی سخت : سختی کل بالای 300PPM.
مشکلات سختی آب برای تاسیسات گرمایشی و سرمایشی
بطور کلی سختی (آهک) موجود در آب باعث مشکلاتی درسیستمهای تاسیساتی و صنعتی می‌‌شود که عبارتست از:

 ایجاد رسوب در دیگهای بخار فشار بالا، که باعث کاهش راندمان بر اثر انتقال حرارت پایین و در نتیجه بالا بردن دمای کاری دیگ توسط کاربر برای جبران کسری انتقال حرارت و به تبع آن افزایش مصرف سوخت، کاهش تولید یا ترکیدگی آن بر اثر بیش از حد گرم شدن سطوح فلزی (Hotspot) ، خرابی زود هنگام دیگ و توقفهای ناخواسته آن خواهد شد. بنابراین برای آب خوراک دیگهای فشار بالا و بسیاری از سیستمهای فرآیندی، لازم است کلیه یونهای دی اکسید کربن و سیلیس تقریباً حذف گردند.
ایجاد رسوب در برج خنک کننده، چیلر و سایر سیستمهای حرارتی و برودتی و کاهش راندمان آنها و یا از کار افتادن کل سیستم.
بعلت سختی موجود در آب، قدرت شویندگی انواع مواد صابونی کاهش می‌‌یابد بطوریکه بازدهی شوینده‌ها در آب سخت نصف بازدهی آنها در آب نرم است.
در صنایع نساجی و رنگرزی باعث افت کیفیت رنگ می‌‌شود.
سختی بیش از اندازه در آب شرب بیش از ppm 500 برای سلامتی انسان مضر بوده که تشکیل انواع سنگهای کلیه، مثانه و سوء هاضمه از آن جمله می‌‌باشد.

اثرات استفاده از سختی گیر آب بر سلامت بدن انسان
بنابر توصیه سازمان و مراکز مدیریت و کنترل و پیشگیری بیماری ( CDC) میزان سدیم دریافتی روزانه مورد نیاز بدن انسان نباید بیش از 2300 میلی گرم در روز باشد گر چه در برنامه غذایی روزانه ایرانیان این مقدار حتی بیش از 3500 میلی گرم در روز می باشد. از آنجایی که دستگاه سختی گیر آب در طی فرآیند سختی زدایی از آب به ازای حذف مقادیر مشخصی سختی یون سدیم در آب آزاد می کند اهمیت میزان سدیم آزاد شده در آب برای تولید کنندگان بسیار خواهد بود. میزان سدیم آزاد شونده برای تولید کننده سختی گیر رزینی مشخص می باشد.

بعنوان مثال برای آبی با سختی متوسط، به ازای 86 ppm چیزی حدود 37 میلی گرم سدیم در یک چهارم آب اضاف می گردد که چیزی حدود 2% کل سدیم مصرفی روزانه انسان نمی باشد به بیانی دیگر به ازای هر میلی گرم سختی ، دو میلی گرم سدیم آزاد می گردد بنابراین به شما خواهیم گفت که چنانچه دارای بیماری های مانند فشار خون یا مشکلات کلیوی و کبدی نیستید آب نرم حاصل از دستگاه سختی گیر تاثیر سویی بر بدن شما نخواهد گذاشت.

در صورتی که دارای هریک از مشکلات و بیماری ها هستید ما به شما توصیه می کنیم در کنار سختی گیر رزینی یک دستگاه اسمز معکوس یا RO نیز نصب نمایید.

روشی دیگر برای افرادی که رژیم محدود سدیم دارند استفاده از کلرید پتاسیم جهت بازسازی آب توصیه می گردد که کمی گرانتر می باشد. به هر حال استفاده از سختی گیر رزینی برای آبهای دارای سختی بیش از 400 ppm برای افرادی که دارای مشکلات فشارخون، کلیوی و کبدی هستند، مناسب نمی باشد بلکه باید این افراد از اسمز معکوس استفاده نمایند.

اثرات محیطی آب نرم شده توسط سختی گیر

استفاده از آب نرم شده توسط دستگاه سختی گیر برای مقاصد کشاورزی و آبیاری مناسب نمی باشد چرا که سدیم جایگزین شده با کلسیم و پتاسیم موجب قلیایی شدن خاک می گردد. در این موارد حتما باید به سراغ دستگاه تصفیه آب کشاورزی یا گلخانه ای با سیستم اسمز وارونه بروید که آب را با ممبران و فشار پشت غشای نیمه تراوا تصفیه میکند و نه جایگزینی یونی.